Nog iets meer dan 2 en een halve maand en dan stappen wij in het vliegtuig met enkele reis naar het einde van de wereld, Ushuaia Argetinie. Naast ontzettend veel detail regelzaken waar we vast nog meer over schrijven komt ook dat afscheid van de mensen die je lief hebt in zicht. Mijn baan in maart opgezegd en wat een top reactie van de Thaeles directie. En het lijkt alsof ik nu extra geniet van mijn werk omdat ik nu elke dag nog bewuster het kantoor binnen stap. Al die mooie clienten, klanten en collegas met wie en voor wie ik met passie werk. En dan je vrienden en familie. Elke ontmoeting extra genieten en altijd vallen wel ergens de woorden ” straks moet ik je zo lang missen” of ” ik moet nog niet denken aan de schiphol moment”. Eerlijk gezegd ik ook niet. Ook ik hoewel een fantastisch avontuur in het vooruitzicht en ik-kan-niet-wachten-tot-het-zover-is gevoel moet niet denken aan dat moment. Dan schiet ik nu al vol.
En dan zit ik op een dag in september met mijn moeder op het vliegveld in Eindhoven om met z’n tweetjes ons een weekje terug te trekken in Portugal en krijgt ze het voor elkaar. ” Ik heb een cadeautje zegt ze, voor je reis”. Het is van de Abdij en daar word ik al gelijk blij van. Wanneer ik het uitpak is het een prachtig hangertje van de heilige Christoffel, de beschermheilige van de reiziger. Daarbij vertelt ze dat toen mijn opa de oorlog in moest mijn overgrootoma hem een heilige christoffel mee gaf voor zijn veilige terugkeer. En na jaren kwam hij veilig thuis. Mijn moeder wilde op haar beurt ook dat wij een Christoffel bij ons dragen op deze reis. En je snapt het al, toen ik in haar ogen keek zaten we beiden met dikke tranen. Ook Pim heeft van mijn ouders een Christoffel schild gekregen voor op de fiets. We gaan gezegend op reis!
Voor wie meer wil weten over deze Christoffel, lees verder:
H. Christoffel, patroon van de reiziger
Op deze medaille staat een man die Christus met een wereldbol in de hand, op zijn brede schouders door een woest stromende rivier naar de overkant draagt.
Het is een afbeelding van de H. Christoffel, de beschermheilige van alle reizigers.
De legende van het verhaal van Christoffel stamt uit de 5de eeuw: een reus, Reprobus uit het volk van de Cynocefalen, wil alleen de machtigste koning dienen. Als hij merkt dat de koning bang is voor de duivel, treedt hij bij de duivel in dienst. Maar de duivel vlucht op zijn beurt weg voor een kruisbeeld, dat langs de kant van de weg staat. Vanaf dat moment gaat Reprobus op zoek naar Christus, maar hij vindt Christus niet.
Wel gelast een kluizenaar hem pelgrims over de rivier te dragen.
Niemand maakt van zijn diensten gebruik, want de mensen zijn bang voor hem. Totdat een klein jongentje om zijn diensten vraagt. De reus kan het gewicht van het kind, dat bij elke stap zwaarder wordt nauwelijks tillen, maar hij brengt het jongentje veilig aan de overkant.
Daar maakt de knaap zich bekend als Christus en voorspelt, als bewijs van de waarheid, dat aan de staf van de reus, de volgende morgen bladeren ontsproten zullen zijn. Christus doopt de reus in de rivier en hij krijgt de naam: Christophorus, dat Christusdrager betekent. Met zijn bloeiende staf bekeert hij in Samos 8000 mensen waaronder veel soldaten en uiteindelijk ook koning Dagus.
Leave a Reply