De geboorte van een avontuur

Toen Pim en ik elkaar voor het eerst zagen in de Vooruitgang (kroeg) in Eindhoven, stond er midden in de kroeg een tentje opgebouwd. De eerste woorden van Pim naar mij waren: “Met jou wil ik die tent wel in”, onwetend dat hij uiteindelijk twee jaar met mij in een tent mag wonen….

Na de eerste paar dates zaten wij binnen drie weken na de eerste ontmoeting samen in het vliegtuig naar Afrika. Met alleen de geboekte vliegtickets en drie lege weken in het vooruitzicht was het voor ons heel snel helder dat wij juist in dat niet weten, elke dag opnieuw nog verliefder werden. Al snel volgde er meer, alpine beklimmingen van de Mont Blanc, Gran Paradiso en tien vierduizenders op het Monte Rosa massief. Altijd met zijn tweeën vertrouwend op elkaar.

Er volgde een verhuizing met z’n tweeën naar onze boshut in Lieshout. Midden in de natuur met alleen een houtkachel en Whisky om je warm te houden. Pim wist na een ontmoeting met een fietser op de Noordpool op één van zijn eerdere reizen dat hij in zijn leven een fietsreis wilde maken. Ik wist dat ik in mijn leven een lange wereldreis wilde maken, daarbij dacht ik niet meteen aan een fiets als vervoermiddel. In één van onze gesprekken besloten wij onze verlangens te combineren en werd het een lange fietsreis! Maar waar? Azië, Europa, en na lezen en onderzoeken kwam er van Alaska naar Argentinië en werd het een hele lange fietsreis.

En de voorbereidingen gingen van start, alle lonely planets in huis, ik een studie Spaans, met één van de mooiste stappen het kopen van onze Santos Travelmasters. Onze eerste lange fietsreis ging van Lieshout naar Saint Maries de la Mer, 1500 km naar de Middellandse Zee. Naast veel korte trips fietsten we in 2014 van Budapest naar Roemenïe en terug naar huis. En ontdekten we het plezier van de eenvoud en zeg ik nu volmondig dat er geen beter reistempo is dan het fietstempo. In tegenstelling met de auto of camper zit je met een fiets midden tussen de mensen, je bent ook kwetsbaar en kan soms simpelweg niet om de andere mensen heen voor hulp. Wat Pim mij heeft gebracht? Dat je grens ligt daar waar je hem zelf legt en niet eerder dan dat. Wat ik Pim heb gebracht? Ontvankelijker zijn voor de andere mens, voorbij de eerste indruk..Ik zeg GOUD wij!